กระป้อกระแป้ [ADV] feebly ; wearily; weakly

Syn. เพลีย, เหนื่อย, กระปลกกระเปลี้ย

Ant. กระปรี้กระเปร่า

Sample. เราเดินอย่างกระป้อกระแป้ไม่ช้าก็ผ่านป่าใหญ่มาได้