คำศัพท์ : กระป้อกระแป้
กระป้อกระแป้ [ADV] feebly ; wearily; weakly
Syn. เพลีย, เหนื่อย, กระปลกกระเปลี้ย
Ant. กระปรี้กระเปร่า
Sample. เราเดินอย่างกระป้อกระแป้ไม่ช้าก็ผ่านป่าใหญ่มาได้