คำศัพท์ : กระทุง กระทุง [N] Spotted-billed Pelecan ; Dregea volubilis Stapf class. ตัว Syn. นกกระทุง Def. ชื่อนกน้ำขนาดใหญ่ในวงศ์ Pelecanidae ขนสีขาวหรือสีเทาๆ ตัวขนาดห่าน ปากยาวใหญ่ ปากล่างมีลักษณะเป็นถุงขนาดใหญ่สำหรับจับปลาทีละมากๆ ชอบอยู่ตามแม่น้ำลำคลองและชายทะเล Sample. นกกระทุงฝูงใหญ่อยู่บนต้นไม้ |