คำศัพท์ : กระดุกกระดิก กระดุกกระดิก [V] move ; stir; wag; wriggle; fidget Syn. กระดิก, เคลื่อนไหว Ant. หยุด,สงบ Sample. ไม่นานนักน้ำในกระทงก็ดังฉี่ๆ แม่เป้งมดแดงที่ลอยขยับปีกไปมาเริ่มดิ้นแรงขึ้น ไม่ช้ามันก็ไม่กระดุกกระดิก เพราะน้ำในนั้นเริ่มเดือดปุดๆ ขึ้นมา |