กระดากกระเดื่อง [V] feel embarrassed ; be bashful; be abashed; be timid; be disconcerted; be ashamed; be shy

Syn. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน

Sample. หล่อนรู้สึกกระดากกระเดื่องเมื่อถูกจ้องมอง