กระฉับกระเฉง [ADJ] vigorous ; energetic; active; lively; strong; robust

Syn. คล่องแคล่ว, แข็งขัน, กระปรี้กระเปร่า, ว่องไว

Ant. กระปลกกระเปลี้ย, เงื่องหงอย, เฉื่อยชา

Sample. นักข่าวควรเป็นคนกระฉับกระเฉง