ใบ้ [ADJ] deaf ; dumb

Syn. พูดไม่ได้, พิการ

Def. ไม่สามารถพูดออกมาเป็นถ้อยคำที่คนทั่วไปเข้าใจได้

Sample. เด็กคนนั้นเป็นใบ้ตั้งแต่กำเนิด

ใบ้ [V] signal ; hint; gesture silently; give a high sign; tip off

Syn. บอกใบ้

Def. แสดงกิริยาท่าทางแทนถ้อยคำ, บอกเป็นนัย

Sample. ผู้เข้าแข่งขันจับคู่และใบ้คำจนผ่านเข้ารอบสุดท้าย

ใบ้ [ADV] dumbly ; silently; mutely

Syn. เงียบ, นิ่งเงียบ, นิ่งเฉย

Ant. ช่างพูด

Def. โดยปริยายหมายความว่า นิ่งไม่พูด

Sample. เขานั่งเป็นใบ้โดยไม่พูดกับใครสักคำ

ใบ้ [ADJ] mute ; dumb; silent

Def. ไม่พูดเป็นถ้อยคำที่เป็นเสียง

Sample. สวนสาธารณะวันนี้มีการแสดงดนตรีและละครใบ้