โอ่ง [N] water jar ; earthen jar

class. ใบ, ลูก

Syn. ตุ่ม, โอ่งน้ำ

Def. ภาชนะสำหรับขังน้ำ ก้นสอบเล็กน้อย ปากกว้าง

Sample. สมัยก่อนพอถึงหน้าฝนชาวบ้านจะพากันรองน้ำใส่โอ่ง เพื่อเก็บไว้กินและใช้ตลอดทั้งปี