โดยลำพัง [ADV] alone ; by oneself

Syn. เพียงลำพัง

Def. ไม่มีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นร่วมด้วย, ด้วยตัวเองคนเดียว

Sample. แม่ทำงานโดยลำพังคนเดียว