โกรธแค้น [V] be angry ; be annoyed; be indignant; be offended; be irate

Syn. แค้นเคือง, โกรธเคือง, เกลียดชัง

Def. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หมาย

Sample. จำเลยทั้ง 2 โกรธแค้นที่โจทก์ไม่ยอมรับเงินสินบน 5 ล้านบาท