โกรธเคือง [V] be angry ; be annoyed; be indignant; be offended; be irate

Syn. เคืองโกรธ, ขุ่นเคือง

Sample. ท่านไม่เคยโกรธเคืองผู้ใดที่มีความเห็นขัดแย้งกับท่าน