แปะ [V] stick ; paste; glue

Syn. ปิดแปะ,ประสาน, แนบ

Ant. ลอก,หลุด

Def. เอาของแบนๆ บางๆ ติดทาบเข้าไป, ติดด้วยกาว

Sample. เขาเอาผ้าชิ้นหนึ่งแปะแผลไว้เพื่อกันแผลถูกน้ำ

แปะ [ADV] clap gently ; pat

Syn. แปะๆ, เปาะแปะ

Def. ดังอย่างเสียงตบมือ

Sample. ข้างนอกฝนตกแล้ว ได้ยินเสียงดังแปะๆ