คำศัพท์ : แปลกประหลาด
แปลกประหลาด [ADJ] strange ; odd; uncommon; queer; weird; peculiar
Syn. พิศดาร, เพี้ยน, พิลึก, ผิดปกติ
Ant. ธรรมดา, ปกติ
Def. ที่ผิดปกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้
Sample. คนบ้านนี้มีรสนิยมแปลกประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านเขา