แตกแยก [V] split up ; become divided; be separated; be discordant; be disunited

Syn. แตกสามัคคี

Ant. กลมเกลียว, สามัคคี, สามัคคีกลมเกลียว

Sample. เด็กคนนี้อยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่รักใคร่กันดี มีศีลธรรม ไม่วิวาท ไม่แตกแยก