เวทย์มนตร์ [N] magic ; black art; witchcraft; necromancy; wizardry; sorcery; incantation; spell; charm

Syn. อาคม, คาถา, คาถาอาคม

Def. คำศักดิ์สิทธิ์ที่บริกรรมแล้วให้สำเร็จความประสงค์

Sample. เขาเกิดความกลัวขึ้นจึงได้ท่องเวทมนตร์ที่เคยร่ำเรียนมาเพื่อป้องกันตัว