เลื่องชื่อ [V] be renowned ; become famous; become well-known

Syn. โด่งดัง

Def. มีชื่อเสียง, เลื่องลือนาม

Sample. เขาเลื่องชื่อว่าเป็นคนกล้าไม่กลัวใคร

เลื่องชื่อ [ADJ] famous ; well-known; renowned; celebrated

Syn. โด่งดัง, ลือชื่อ

Sample. นักเศรษฐศาสตร์เลื่องชื่อหลายคนของไทยชี้ว่า วิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจครั้งนี้เป็นความผิดพลาดเชิงโครงสร้าง