เย้ยหยัน [ADV] mockingly ; ridiculously; derisively

Syn. เยาะเย้ย, เย้ย, หยัน, ค่อนว่า, ดูหมิ่น

Def. เย้ยด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม

Sample. พจนาใช้น้ำเสียงผ่านงานเขียนอย่างเย้ยหยันบ้างพอสมควร

เย้ยหยัน [V] ridicule ; mock; jeer; sneer; laugh at; make fun of; chaff; deride

Syn. เยาะเย้ย, เย้ย, หยัน, ค่อนว่า, ดูหมิ่น

Def. เย้ยด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม

Sample. เขาถูกหัวเราะเยาะถูกเย้ยหยันจากเพื่อนๆ ทั้งที่หอพักและที่มหาวิทยาลัย