คำศัพท์ : เบื่อหน่าย เบื่อหน่าย [ADV] tediously ; monotonously; wearily; tiresomely Syn. ระอา, เบื่อ, ระอิดระอา, อิดหนาระอาใจ, เหนื่อยหน่าย Def. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจ เพราะถูกรบกวนทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อยๆ Sample. นางได้แต่มองการกระทำของลูกชายอย่างเบื่อหน่าย |
คำศัพท์ : เบื่อหน่าย เบื่อหน่าย [V] be bored with ; be tired of; be fed up with; be weary of; be sick of; irk Syn. ระอา, เบื่อ, ระอิดระอา, อิดหนาระอาใจ, เหนื่อยหน่าย Def. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจ เพราะถูกรบกวนทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อยๆ Sample. ประชาชนเบื่อหน่ายเต็มทนกับระบบนี้ ไม่ต้องการจะยุ่งเกี่ยวอะไรทั้งสิ้น |