เก่าแก่ [ADJ] ancient ; old; former; passed

Syn. โบราณ, ดั้งเดิม, คร่ำคร่า, เก่า

Ant. ใหม่, ทันสมัย

Def. มีมานาน, อยู่มานาน

Sample. อั้งยี่ซานเหอเป็นสมาคมลับเก่าแก่มาตั้งแต่โบราณ