คำศัพท์ : เกาลัด เกาลัด [N] chestnut ; class. ต้น, ลูก Syn. ต้นเกาลัด, ลูกเกาลัด Def. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia nobilis Smith ในวงศ์ Sterculiaceae ขอบใบเรียบ เปลือกผลหนา ไม่มีหนาม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง สีน้ำตาลแกมแดง เปลือกไม่แข็ง เนื้อในสีขาว กินได้ Sample. ปัจจุบันเยาวราชได้กลายเป็นศูนย์รวมร้านค้า แผงลอยขายซุบหูฉลามซุปรังนก และ เกาลัดที่ใหญ่ที่สุดของโลก |