ห่างเหิน [V] be out of practice ;

Syn. เรื้อ

Sample. เขาห่างเหินจากการยิงปืนไปเป็นเวลานาน จึงยิงไม่ถูกเป้าเลย

ห่างเหิน [V] separate oneself from ; be divorced

Def. แยกตัวออกห่าง

Sample. ผู้คนที่อยู่ในเมืองต่างอยู่กันชนิดตัวใครตัวมัน ดำเนินชีวิตไปคนละทิศละทาง และห่างเหินจากกัน

ห่างเหิน [V] become estranged ; be alienated; keep somebody at a distance

Syn. ห่าง, เรื้อ

Def. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่ หรือติดต่อกันเหมือนเดิม

Sample. หลายปีที่ห่างเหินกัน ทำให้ต่างคนต่างเหมือนคนแปลกหน้า