คำศัพท์ : หยุดกึก
หยุดกึก [V] stop suddenly ; stop abruptly
Syn. หยุดนิ่ง
Def. หยุดนิ่งในทันทีทันใด
Sample. เสียงกลองและฉาบดังสนั่นหวั่นไหวสุดขีดแล้วก็หยุดกึกพร้อมกัน ทำให้หัวใจของผู้ยืนล้อมวงสะดุ้งตื่น