สบถ [V] swear ; curse; abuse; revile; imprecate

Def. อ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ลงโทษตนเองเมื่อไม่เป็นไปอย่างพูด

Sample. เขาสบถว่าถ้าผิดคำพูดขอให้ฟ้าผ่าตาย