ล้าสมัย [ADJ] out-of-date ; obsolete; old-fashioned; out-moded; outdated

Syn. โบราณ, เชย

Ant. ทันสมัย

Def. ที่ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำหนดนิยมกัน

Sample. เขาเห็นว่า สิ่งที่เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมของเขาเป็นเรื่องล้าสมัยไปแล้ว

ล้าสมัย [V] be out-of-date ; be obsolete; be old-fashioned; be outdated

Syn. โบราณ, เชย

Ant. ทันสมัย

Def. ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำหนดนิยมกัน

Sample. ข้อมูลที่นักวิเคราะห์ได้รับในเดือนที่แล้วอาจจะล้าสมัยไปแล้วสำหรับเดือนนี้