คำศัพท์ : ฟ้าผ่า ฟ้าผ่า [N] thunderbolt ; class. ครั้ง Def. ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนจำนวนมากเคลื่อนที่ระหว่างเมฆกับเมฆ หรือเมฆกับพื้นโลก เกิดพลังงานสูงมากจนสามารถทำลายสิ่งที่กีดขวาง เช่น คน สัตว์ ต้นไม้ บ้านเรือน Sample. ขณะฝนตกจะมีพายุและในบางคราวอาจเกิดฟ้าผ่าขึ้นได้ |
คำศัพท์ : ฟ้าผ่า ฟ้าผ่า [V] strike ; class. ครั้ง Def. เกิดอิเล็กตรอนจำนวนมากเคลื่อนที่ระหว่างเมฆกับเมฆ หรือเมฆกับพื้นโลก เกิดพลังงานสูงมากจนสามารถทำลายสิ่งที่กีดขวาง เช่น คน สัตว์ ต้นไม้ บ้านเรือน Sample. ฟ้าผ่าบ้านคนและต้นไม้ล้มตายเสียหายอย่างหนัก |
คำศัพท์ : ฟ้าผ่า ฟ้าผ่า [V] strike (of lightning) ; hit (of lightning) class. ครั้ง Def. เกิดอิเล็กตรอนจำนวนมากเคลื่อนที่ระหว่างเมฆกับเมฆ หรือเมฆกับพื้นโลก เกิดพลังงานสูงมากจนสามารถทำลายสิ่งที่กีดขวาง Sample. ฟ้าผ่าบ้านคนและต้นไม้ล้มตายเสียหายอย่างหนัก |