พูดพร่ำ [V] chatter ; prattle; blather; babble; natter; rabbit on; schmooze

Syn. พูดพล่าม, พูดรำพัน, พูดพร่ำเพรื่อ

Def. ี่พูดมากจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดไม่รู้จักจบ

Sample. คุณอย่ามัวพูดพร่ำอยู่เลย จะทำอะไรก็ทำลงไปเลย