พึ่งพา [V] depend on ; rely on

Syn. พึ่ง, พึ่งพิง, พึ่งพาอาศัย

Def. อาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ

Sample. คนสำคัญในท้องถิ่นที่มีบริวารมาก ผู้คนมักเข้าไปพึ่งพาขอความช่วยเหลือ