ฝืน [V] disobey ; infringe; resist; defy; disregard; violate

Syn. ฝ่าฝืน, ขัด

Def. ไม่ทำตาม

Sample. ผู้ใดที่ฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามกฏกระทรวงหรือประกาศของรัฐมนตรีจะต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 200,000 บาท

ฝืน [V] oppose ; withstand; rebuff constrain

Syn. จำใจ, ฝืนใจ

Def. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ

Sample. ฉันรู้ว่าเขาอิ่มแล้ว แต่ก็ต้องฝืนกินเพราะไม่อยากให้คนทำกับข้าวเสียใจ

ฝืน [V] force ; resist; disobey

Syn. บังคับ, ฝืนใจ

Ant. ตามใจ

Sample. ถ้าคนป่วยไม่ยอมกินข้าวก็ไม่ต้องฝืน ให้ดื่มนมแทนก็ได้