ฝืดเคือง [V] suffer ; distress

Syn. ขัดสน, อัตคัด, ขาดแคลน

Ant. อุดมสมบูรณ์

Def. มีไม่สู้จะพอใช้พอสอย

Sample. หากหัวหน้าครอบครัวนิยมเสพยาก็จะทำให้เศรษฐกิจในครอบครัวฝืดเคือง