ป่าเถื่อน [ADJ] barbarous ; savage; uncivilized; brutal

Def. โหดร้ายอย่างผู้ไร้อารยธรรม, ไม่เจริญ

Sample. พวกนี้ไม่ใช่แขกขาวเหมือนก่อนอีกแล้ว กลายเป็นนักก่อการร้ายเหี้ยมโหดป่าเถื่อน