คำศัพท์ : ประณาม ประณาม [V] condemn ; blame; denounce; damn; censure; reproach; reprobate; criticize Syn. กล่าวร้าย, พูดให้ร้าย, ให้ร้าย, ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่า Ant. ชมเชย Def. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย Sample. ลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู |