บูดบึ้ง [ADJ] sullen ; wry; sulky; grouchy

Syn. ขึ้งเครียด, บึ้ง, บึ้งตึง, บูด

Ant. เบิกบาน, แจ่มใส

Def. ที่ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะโกรธหรือไม่พอใจ

Sample. หล่อนสะบัดก้นทำหน้าตาบูดบึ้งใส่พ่อแม่อย่างไม่เกรงใจ