บุ่มบ่าม [ADV] rashly ; imprudently; bunglingly; rudely; precipitously

Def. อย่างขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร

Sample. ถ้าขืนตัดสินใจบุ่มบ่ามไปตอนนี้ อาจต้องมาเสียดายทีหลังก็ได้

บุ่มบ่าม [V] be rush ; be uncouth

Syn. วู่วาม

Def. ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร

Sample. ้เขาบุ่มบ่ามเข้าไปในห้องรัฐมนตรีอย่างไม่ฟังเสียงใคร

บุ่มบ่าม [ADJ] rush ; imprudent; bungling; rude; precipitous

Syn. วู่วาม

Def. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร

Sample. เขาเป็นคนบุ่มบ่ามอยู่สักหน่อย แต่จริงๆ แล้วเขาอยากให้งานออกมาดี