คำศัพท์ : บิดเบือน
บิดเบือน [V] distort ; twist
Ant. ตรง
Def. ทำให้ผิดแผกไปจากข้อเท็จจริง, ทำให้ผิดแผกแปลกไปจากเดิมหรือจากข้อเท็จจริง
Sample. ่เขาพยายามบิดเบือนความจริงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ทำผิดต่อผู้อื่น