บาป [ADJ] bad ; evil

Ant. บุญ

Def. ที่ชั่วร้ายเลวทราม, ที่มัวหมองไม่บริสุทธิ์

Sample. ครอบครัวเขาเป็นคนบาปที่คนทั้งหมู่บ้านยากจะให้อภัย

บาป [N] crime ; wrong-doing; badness

Syn. ิกาทำบาป

Ant. บุญ

Def. ความชั่วร้ายเลวทราม, ความมัวหมอง, ความไม่บริสุทธิ์

Sample. การฆ่าตัวตายเป็นบาปอย่างสูง เพราะนอกจากทำร้ายตัวเองแล้ว ยังทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ด้วย

บาป [N] sin ; vice

Syn. บาปกรรม

Ant. บุญ

Def. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา

Sample. คนไทยมีความละอายและความเกรงกลัวต่อบาปตามคำสอนทางศาสนา