คำศัพท์ : บังเอิญ
บังเอิญ [ADV] unexpectedly ; by chance; by accident; accidentally
Syn. เผอิญ, โดยบังเอิญ, นึกไม่ถึง
Ant. โดยตั้งใจ, จงใจ
Def. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย
Sample. เขาพบเธอโดยบังเอิญที่ร้านหนังสือ