นักเลง [N] ruffian ; rowdy; hooligan; hoodlum; rascal; knave; rogue

class. คน

Syn. อันธพาล

Def. ผู้ที่เกะกะระรานชอบหาเรื่องผู้อื่นให้เดือดร้อน

Sample. ฉันเกลียดพวกนักเลงที่ชอบสุมหัวอยู่ท้ายซอย