คำศัพท์ : นอนตาย
นอนตาย [V] die ; become dead
Syn. ตาย
Def. นอนสิ้นใจไป
Sample. แม่เฒ่านอนตายอยู่ในกระท่อมโดยที่ไม่มีลูกหลานสักคนมาดูใจ