ทุรกันดาร [V] be faraway ; be long way off; be distant; be remote

Def. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ

ทุรกันดาร [ADJ] faraway ; long way off; distant; remote; absent

Def. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ