คำศัพท์ : ตั้งรกราก
ตั้งรกราก [V] settle down ; domicile; take up residence(/one's abode); live permanently; have one's home
Syn. ตั้งถิ่นฐาน, ตั้งหลักแหล่ง
Ant. โยกย้าย
Sample. คุณปู่ของฉันมาตั้งรกรากอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรีตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ