ตะครุบ [V] catch ; pounce; seize; grab; snatch; grasp

Syn. ตะปบ, จับ, คว้า, ฉวย

Def. เอามือตะปบลงจับโดยเร็ว

Sample. สัตว์ร้ายพวกเสือและสุนัขป่าจะคอยตะครุบสัตว์เล็กกินเป็นอาหาร