คำศัพท์ : ดุด่า
ดุด่า [V] scold ; reproach; blame; rebuke; reprimand
Syn. ว่ากล่าว, ตำหนิ, ด่า, ด่าทอ, ด่าว่า, บริภาษ
Sample. เขาถูกดุด่าเพราะมาสาย