คำศัพท์ : จิก
จิก [V] peck ; seize; pick
Def. กิริยาที่เอาจะงอยปากสับอย่างอาการของนก เป็นต้น, กิริยาที่เอาสิ่งมีปลายคมหรือแหลมกดลงพอให้ติดอยู่
Sample. น่าสงสารลูกนกตัวนั้นเสียจริง ยังบินไม่ค่อยเป็น ได้แต่เดินไปจิกเศษผักในไร่ของชาวบ้าน
จิก [V] drive ; whip; force
Syn. โขกสับ
Def. โขกสับเมื่อเป็นต่อ