งวงช้าง [N] trunk ; proboscis

class. งวง

Syn. งวง

Def. จมูกของช้างที่ยื่นยาวออกไป ตรงปลายมีจะงอยสำหรับจับของอย่างมือ

Sample. ช้างใช้งวงช้างคว้าจับสิ่งของเข้าปาก