คำวิเศษณ์ [N] adverb ;

Syn. วิเศษณ์

Def. คำในภาษาหมวดหนึ่ง เกิดร่วมกับคำกริยาหรือคำวิเศษณ์เพื่อบอกลักษณะของคำวิเศษณ์

Sample. คำว่า สะใจ เป็นคำวิเศษณ์ที่ใช้ประกอบอารมณ์โกรธ เช่น ด่าให้สะใจ