คำศัพท์ : คว่ำบาตร คว่ำบาตร [V] boycott ; ban; exclude; ostracize; blackball Def. หลีกเลี่ยงการติดต่อสัมพันธ์เพื่อแสดงให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้ว่าผู้อื่นไม่พอใจ, ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย Sample. ภัตตาคารทั้งหลายเลิกใช้ตะเกียบที่ใช้เพียงครั้งเดียวแล้วทิ้ง มิฉะนั้นจะถูกคว่ำบาตร หรือจะตกเป็นเป้ารณรงค์ให้คนเลิกเข้าร้านอาหารดังกล่าว |