ความอ้างว้าง [N] loneliness ; lonesomeness; solitude; desolation

Syn. ความเปล่าเปลี่ยว, ความเปลี่ยวใจ, ความว้าเหว่, ความเหงา

Sample. เป็นเวลานานนับสิบปีที่เขาอยู่กับความหลัง อยู่กับความอ้างว้างสิ้นหวัง เฝ้าดูคนรอบข้างตายจากไปทีละคน