คลุมเครือ [V] be ambiguous ; be vague; be obscure; be indistinct

Def. ก้ำกึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้, ไม่แน่ใจ

Sample. สถานการณ์ตอนนี้ยังคลุมเครืออยู่

คลุมเครือ [ADV] vaguely ; indistinctly; ambiguously; obscurely

Syn. กำกวม

Def. พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง

Sample. เขาพูดคลุมเครือจนจับใจความอะไรไม่ได้

คลุมเครือ [V] be dim ; be dull; be cloudy; be overcast; be gloomy

Def. ลักษณะที่ก้ำกึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ (ใช้แก่ลักษณะอากาศ)

Sample. อากาศคลุมเครือตลอดวัน จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง

คลุมเครือ [ADJ] vague ; ambiguous; obscure; unclear; indistinct

Syn. กำกวม

Def. ลักษณะที่ก้ำกึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้

Sample. ผู้เขียนใช้สัญลักษณ์ที่คลุมเครือ ผู้อ่านอาจไม่เข้าใจ