คำศัพท์ : คนป่าเถื่อน
คนป่าเถื่อน [N] barbarian ; savage
class. คน
Syn. คนเถื่อน
Def. คนที่ยังไม่เจริญ, คนไร้อารยธรรม
Sample. จิตใจของเขายังเป็นพวกคนป่าเถื่อนอยู่จึงโหดเหี้ยมขนาดนี้