ขัดขวาง [V] obstruct ; stop; impede; block; thwart

Syn. กีดขวาง, สกัดกั้น, ขวาง

Ant. ปล่อย

Def. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด

Sample. เพื่อนๆ ช่วยกันขัดขวางผมไม่ให้ฆ่าตัวตาย