คำศัพท์ : ขอบฟ้า
ขอบฟ้า [N] horizon ; skyline
Syn. เส้นขอบฟ้า
Def. เส้นแบ่งเขตระหว่างพื้นโลกกับท้องฟ้า
Sample. เราจะเห็นรุ้งกินน้ำที่ขอบฟ้าเวลาฝนตกแดดออก